Gece…
Günün ikinci yüzü…
İnsanın yalnız kendi içine döndüğü zamanlar…
Suskun, sakin ve dingin...
Yaşanılan bir gün, son rötuşlarıyla hafızalardaki yerini almak üzere…
Zihinlere nakşedilen anılarda yeni bir sayfa daha açılıyor…
Kitabımın son sayfasındaki son satırı da okudum.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
