Gece'nin Erleri Şiiri - Mehmet Öztaylan

kalplere dağılıp yer ettik sert esen haşin rüzgarla
her haykırışımızda umuda cevap verdi sema la

şer üstünde yüzen geminin bizdik şanlı son bendesi
dudağımızda siyaha vurulan ezgiler riyaların bestesi

hazandan titreyen içi geçen yapraklar dem buldu bizimle
mavi çağlayan huzurlu şelaleyi kana boyadık ilahi çizimle

bizler gece dostları siyah tutkunu şerin yoğurduğu insanlar
ahbapımızdır hülyaları çatlatan kalpleri delen karabasanlar

vefanın dar çemberi sıktı bedenimizi aşkımız ruhumuz cefa
bir sabah ayrıldık hayr kervanından kanla kol kola saf safa

hülyalara katran kan çizikler attığımızdan beri rahatız
biz hülyanın üstüne çekilen kalın kanlı siyah hatız

sinemizden fışkırır maviyi donduran sancılı zehir bir ziya
bizdik pas dolu katranlarla damgamızı vuran masum aya

neşemizi buluruz son demlerini sürerken arşda güneş
hazırladık efendimize zifte doymuş onlarca kapkara leş

bastırır umut bestesini zindan orkestranın melodisi
yazık sana hayali avare aciz ümitlerin avanak efendisi

bizdik güneşi kinimizle bastıran afakı karaya batıran
kalpleri vesveseye veren beyni açılmaz şeke boğan

arz semahına devam ettikçe güneşe döner devranımız
biz muhteşem bir paktız, şuayı lekeler dökülen kanımız

dindiremez çağlayan sedamızı kainatta hiç maddi kuvvet
destanımız dillere şan kalplere en ulu kin olmaya namzet

mirasımızdır hayra şer,sevgiye acı,dayanılmaz bir sancı
biziz kin otağında çalışan acımasız zebani kutsal hancı.....