Gece muhabbetleri Şiiri - Ahmet Köse

Bugün kendimi hep geçmişte gördüm
o savruluveren acı harmanının tozunu çektim.
Derin bir romana dönüşür geceler
o masalsı karanlığından sabaha kaçarken
doyumcul bir nağmenin seslerini aktarır gece.

İşte tam bu saatlerde
işte tam bu sesleri işittiğimde
ne dönesim gelir düne
ne göresim bugünü
ne duyasım gelir çaresizliğimi
geceyle sabaha kadar sevişesim gelir.

Bugün kendimi hep geçmişte gördüm
o savruluveren acıcının görüntüsünü yaşadım
geceden haberli.

Beklenen bir ölüme ne kadar benziyor
gözlerinde anılarla
ben yaşamalıyım diyenler
oysa bir bilseler
yaşanılan an doyulur o anda
tekrarsız.

Yine gecenin sabaha kaçışına gidiyorum
bunlardan söz ederken
kendimden asla nefret etmiyorum.