Gece mesaisi Şiiri - Semih Mutlu

Birden telefona sarıldım ve sana mesaj attım.
Farkındaydım ne yaptığımın.
Yollarımız yanlışa düşmüştü, sürgün yemiştik aşktan, sevmekten
Ama yolda birbirimize sarıldık.
Ben sağa döndükçe sen sola döndün, gözlerin parladı
Elim saçlarında gezintiye çıkıp Piri Reis'in rotasını saptadı.
İzinsizce, kaçamak bir öpücük kondurdum yanağına.
Korktum kızarsın diye.
Baktım ki karşılık alıyorum, bir daha, bir daha ve bin daha....
Ağladım! Mutluluktan ağlamak bu olsa gerek.
Senin ağlamandan korkup muslukları kapadım, sana kıyamıyorum.
Seni ağlatana insan bile diyemiyorum,
Seni mutlu etmek benim asli vazifem, maaş almadan çalışıyorum.

Gece mesaisine kalmış bir ameleyim,
Senin gecen için çalıştım, bizim gecemiz oldu.
Seni öperken, öpüşmelerimiz karşılıklı oldu.
Ellerim yüzünün her santimetresini gezinirken
Ben 'bulutlara çıkan' seni takip edip durdum.
O bulutlar ki, ruhumun aynasını onlarda buldum.

Semih Mutlu (5 Nisan 2009)