Gece Mektupları Şiiri - Tevfik Karınca

Gecelere sığınıyorum karanlığın dinginliğinde
miting alanı gibiyken yüreğim
kalabalıkların yalnızlığı benimkisi
sözler karmaşa
hayallerim idama mahkum
bir celladın ellerindeyken sonu
gözlerin takılıyor usuma
öyle derinler ki
sağanak gibi yağmaktasın içime içime
karanlığına sığınıyorum gecenin
ve yalnızlığına

yıldızlar kadar uzaksın oysa
hiç bilmediğim teninde sabahları yaşamadım ki
utanıyorum sevdamdan
seni sensiz yaşamak zor çok zor
ihtiyar bedenim yorgun ,
bir hayata dair ne varsa her şey toz duman

şimdi diyorum şimdi
körkütük sarhoş olsam
ve derin bir uykuda bitse yaşam
sana emanet etsem kocaman bir sevda
sığar mi yüreğine
EKİM 2018