Essin hırçın rüzgarlar, zaten gölgeler soldu.
Mehtap masum ve sessiz, zemheri ayazında
Ruhumu okşar sanki!
Durur, yedi tepeden, seyreder İstanbul’u.
Mahyalarla süslenen beyaz ışıklarında
Köpüren dalgalarla
Yıkar eteklerini, bıkmadan Kız Kulesi.