Yavaşça kalktı oturduğu yerden
yüreğinden kan damlıyordu.
Sendeledi, bir an düşündü,hayatını.
O kısa anda tüm geçmişini tekrar yaşadı,
uçurumun kenarında olduğunu gördü,
tekrar sendeledi,tutunacak bir dal aradı,gözleri.
Yoktu,tutunacağı bir dal,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Çok etkileyici. Günümüz dünyasının en yaygın sorunu yalnızlığı çok güzel dile getirmişsiniz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta