Gece mâvisi Şiiri - Macit Kuruçay

kelebeğin ömrü kadar temâşâmız
yürüyorum arnavut kaldırımda
sen benden uzak
ben senden
yeşeriyor âşkımız
kaçamak bakışlarda
bir hüzün sisi çöküyor üzerime
sorma
sigaralar yakılı kalıyor parmaklarda
siyah perdesi çekilince memleketin
daha bir belirginleşiyor
hasretin karanlıkta
ve ben seni gün ağarırken seviyorum
serçeler cıvıl cıvıl
elma gibi asılı dallarda
ben seni kuşların şarkılarında seviyorum
ben seni herkesler uyurken
bu şehir benimken seviyorum
ben seni yeni doğmuş bebeklerde
taze ekmek kokusunda
zeytinin peynirin tuzunda
bir bardak demli çayda
acı tütünde seviyorum
ben seni o ilk mâvide seviyorum

(2007 siyah gözyaşı şiir kitabından)