Gece Mavisi Şiiri - Senem Demir

Biz, her gün aynı yolu yürüdük,
Ve her gün aynı yerde yemek yedik.
Hep, aynı yolda istedin elimi,
Ve ben aynı yolda çektim.
Sigara içmek için bile hep aynı yerde durakladık.
Ve hep, o parkın yakınında bir bebek gibi masum baktın yüzüme.
Gece maviliklerinde bıraktın beni eve,
Gitmek zorundaydım, gidiyordum,
Ve her yalnız gidişimde lanet ediyordum yalanlara koyan ihanetine.
Sana resimler çizmek, şiirler yazmak, besteler yapmak istedim.
Ama ne fırçam, ne kalemim, nede sazım vardı.
Elimdeki tek şey sana olan sevdamdı.
Sensiz uyumaları sevemedim hiç,
Ama mahkûmdum, tek katığım yastığıma sinen kokundu.
Biliyordum, biliyordum da yine de seni terk edemiyordum.