Bir karanlık çökmüş mahalleme
Hiç bir yerde ışıklar yanmıyor.
İnsanlar balkonlarına çıkmış
Sadece bizde mi diye bakıyorlar
Bense bu arada
O hepinizin bildiği malum bankta
Oturmuş,elimde kağıdımla kalemim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta