Gece Link Şiiri - Habibe Merih Atalay

Görünüyor ki..
Bir gerçek var önümüzde
Apaçık. Yine.

Uzak olan uzaksa, asla yakın olamaz.
Yakın olan da uzak olamıyor aynı anda
İki şehre birden ait ve sahip olunamıyor...

Ya birine
Ya da diğerine
Bağlanabilirsin.

Yakındaki birine ait olan,
Bir başkasına ve uzakta,
O uzaktaki bir diğerine ait olamaz.

Bizim olan bizimle işte...
Biz birine, bir yere aitsek,
Aitliğimizin yanındayız.

Uzaklara gözümüzü dikip bekleşmemiz,
Onu ve orayı bize yaklaştırmaz
Kavuşturup ait kılmaz bizi bir birimize.

Ya ora denen yere varıp gidilecek ya da
Ora gelip ispatlayacak bize aitliğini.
İşte, gerçek...

Serildi serserice sere serpe,
Durup durur dikilmiş önümüze
Edepsizce...

Hâlâ kavuşamadı...
Sik ve Am birbirine
An ve silkele sadece.

Elimizi uzattığımız mesafede
Dokunabildiğimiz,
Dokunup içimize çektiğimiz,

Sıcak bir fincan bitki çayı.
Evet, ait olan bu işte... bu.
Fincan - Sıcak - Su ve Bitki...

Bir tut-am-cık...
Hepsi... Bu...
Ve bundan ibaret.

Sıyrılıyor omuzlarımızdan gece...
Sıyrılıyoruz düşünden
Gecelinklerimizin

Biz burada ve şimdide olanlar
Aidiz bir birimize
Bu donuk... kar-al-tıyla...