Gece, kutup yıldızı. ve mum gibi

Sonra gece oluyor
çekiliyor el ayak
aysız bir gece

tek bir yıldız gülümsüyor tepeden
sabırlı vafalı hep öyle her gece
sorsam aşka da yön verebilir mi
fısıldıyor kulağıma

hafiften bir rüzgâr esiyor
ardından yağmur

şiir yağmurları altında
serinliyorum
yaz sıcağında

düş örüyorum sabahın seherine giysi yerine
derin serin bir yerden ağaçlar arasından
cılız bir ses

kulak kesiliyorum
konu mankeni kutup yıldızı
yıldız yıldız
bakıyor mağrur

şimdi bana kaybolan yıllarımı geri verseler

uzakta ölgün ışıklar bir yanıp bir sönüyor
damla damla eriyorum bir mum gibi

bir iki tıkırtı
kapısı kapatılan bir araba
eğlenceden dönen komşular

uyuyor muyum
yaşıyor muyum

geçmişin hüznü geleceğin kaygısı
renkli rüyalarım atide

sağır dilsiz unutkan gece
söyleyecek sözü olsa da suskun
hüzün çiçekleri besleyerek kalbinde
sitemli sitemli gezinirken yaz bahçelerinde
bir derin uykuya dalmakta

aşk bekçisi kutup yıldızı soğuk ve mağrur
yine de göz kamaştırıyor

derken bir mırıltı
bir ses daha gecenin müziğine eşlik ediyor

Gesi bağlarında dolanıyorum

geceyi sevdasıyla sevdalandırmakta

bir de göl olsa diyorum karşı dağın eteğinde
koyu gölgeler içinde
nehir de güzel ırmak ta
erarengiz dili var suyun
bir su birikintisi bile
şükre değer

hayat fışkırıyor her çiçekten de
suyun melankolisi
hüzne gebe

Nilüferler onlar bir başka sevdalı

salkım salkım söğüt dalı
ve gülün alı
kasvetli ömrümüze
neşe katmakta

zayıf bir ışık sızıyor yan balkondan anılarıma
cılız bir Türkü
çerez misali
aşk şarabına meze olmakta

yaşıyor muyum yaşıyorum
mest eden gecede
melenkoli
hecede

eli kolu sarılsa da bedenime
sırnaşık bir aşık gibi

düşte de olsa yaşıyorum
dibine kadar hüznü
dibine kadar

damla damla eriyorum
ışığını kendinden kıskanan mum gibi

7/Temmuz/2010/Çarşamba