Gece Kuşu Şiiri - Muhammed Türe

Issız bir sokakta yürüyorum bilinçsizce
Havada nur beyaz kar yağıyor sık ve ince
Kar değil ki soğutan, nar soğukluğundur gönlü
Söylerim şarkımızı ısınmak için sessizce

Sokağın sonundayım, dar iki ayrımlı yol
Acaba hangisi doğru sağ taraf mı? Ya da sol!
Sen göster bana Rabbim çataktaki doğruyu
Gosterirken bu aciz kula merhametli ol

Dönüp bakıyorum ardıma yürürken bir an
Yalnızca bir çift ayak izi var karda duran
Tam kederlendiğim sıra of çekip hüzünle
Avundum bir gece kuşuyla derdimi soran

Yalnız değilmişim sağ olasın gece kuşu
Kon omzuma söyleyeyim en büyük derdim şu
Yaktı kül etti beni tüketti şu ömrümü
Benden habersiz yarin sarp dikenli yokuşu

Eridim yar yüzünden yanımda kalındır tığ
Gönül denizi dalgalı olmak bilmiyor sığ
Taşımaz omuzlarım artık bu ağır yükü
Tek kar tanesi bile sırtımda dağlarca çığ

Dön Hilmî geriye sana kimseden yok fayda
Işık vermiyor sana artık güneş de ay da
Mesken tutmuş gönlün direksiz bir harabeyi
Çarpmaya layık değil yepyeni bir sarayda

29 Aralık 2008