Gece Kuşları Ve Karanlığın Dansı

Soğuksun ellerim
Bir ölü kadar...
Dizlerimin çöktüğü yerdesin,
Sevi sözlerinin döküldüğü yer...

Bir gençlik hikâyesindesin,
Nerdesin?
Çaresiz meleklerin mezarlığı
Ve tanrının yasındasın...

Sesler var duyuluyor;
Fakat yok ki kulağım,
Duyayım dünyayı...
Cerensin aya çarpan...

Bedenim ellerin şimdi,
Tutsak bir özgür düşü bedenim...
Yittiğin bir varlık,
Bastığın yüreğim...

Ellerim senin şimdi,
Ellerim yüreğin...
Çürümüş bir kar çiçeği,
Çaldığın kemanım...

Nice düşerden sana kalan,
Nice ayrılıklar şarkı oldu,
Sesimiz ses değil,
Biliriz söylemesini...

Gözlerin yüreğim,
Görebildiğin hissettiğim...
Duyumsa susmuş mu kuşlar
Meleklerin gece dansında...

Köpükleri denizlerden getirdim,
Bir fırtınadan kaçmışlar...
Karları çığdan çaldım,
Nice kentler yıkmışlar...

Ellerim gecenin,
Gözlerim senin...
Ve en güzel anında yüreğim kuşların...
Dansları var meleklerin tutmalısın yüreğinle...

Son bir kez olsun duymalısın,
Olmasa da kulakların,
Ellerinle, geceyi sarmalısın,
Yüreğinle beni...

Bir veda hazırlamalısın,
Geceyi kuşlara boyarken,
Karanlığı danslara boğmalısın,
Ayın gölgesinde bir çift gül
Ve tatlı bir şarap melodisi dilimde...

Bir geçmişin kurgusu,
Karanlığın buruk tangosu...
Bir adam,
Bir kadın Ve acı bir sevgi hikâyesi...