Gece Konuşmalarım 5 Şiiri - Hasan Okursoy

Kışın duvar diplerinde
Konuşurdu ihtiyarlar
Yıllar geçse de
Dal uçlarında arandı onlar

Bazen eşelesen közü
Isınır solur o günler

Ey uslu çocukluğum konuş
Somurtup durma öyle
Yıkıp durma günü
Sarıl doğan güne
Ben unutmadım
Çocuk günlerimi
Ne zaman düşünsem
Önüme düşer Bekilli

Canımın içi
Güze girdik mi?
Nefesimiz üşürdü
Nerde o gençlik şimdi?

Bazen korunda bekler acım
Akşama düşer dane dane
Kimler gitti orda?
Her yer oldu virane
Kimi fotoğraflara sığmazdı
Soldu unutuldu kaldı divane

İşte düşen yapraklar
Bir de yanan yüreğim
Yazılmazsa mektuplar
Üzülürdü sevdiklerim

Yakınlarımın mezarı orda
Anılarım gömülü kalsa da
Dolaşır durur çocukluğum
Bakar çarşıda taşta bayırda

Neden beni çeker bu koca su
Çocukluğumun sesi
Yine alır gider beni
Kulaklarımdan gitmez o gürültü
Türküler de bilmezdim o zaman
Söylesem yine ıslatırdı beni

Geceleri köpek havlaması
Ağaçların rüzgâra direnmesi
Ve yalnızlığımın demir pençesi

Kuyu bileziği uğultusunda
Ne zaman baksam uzaklara
İçimde bir acı
Uçar kuşlar
Yanımda solur avcı