Göğsümde kanat çırpan felaket uğultuları,
Dağların üzerine kar düşünce,
Sıra Selviler gibi uzanır.
İnadım ve kemikten daha sert yalnızlığım.
Baharın rayihasına kapılmamış.
Donmuş toprak kadar küskün.
Bulvarlarda bıraktığım çocukluk.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta