Umutlarım gecekondu
gibi hep tedirgin
biri gelip yıkacak diye.
Umutlarımın
ayaklarında ellerinde
zemheri izleri
yüzüme
yüzüme vurur temelsiz,
tapusuz, hayallerimi düşlerimi
viraneye çevirir.
Hep de öyle olur ya
Hüzünlerim orta çağ kilisesi gibi
ne bir taş düşer, duvarından
ne yıkılır ne erir taşı, hep ayakta.
Zemheri soğuğu elinde sanki
çekiç, keser, balta
harbi harbi yüzüme gözüme
vurur, durur..
Fırtına ya da yağan kar.
Gideceği yer yok, hedef benmişim gibi.
Kayıt Tarihi : 14.3.2017 20:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muallim Ayhan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/14/gece-kondu-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!