Sabahlar uzak değil bana
yasak değil sevişmeler aşka bulanıp
gecenin güne soyunduğu saatlerde
ıp ıslak ılık ılık koynumda sen
Ayazı vururken tenime sabahın
gece rengini siyahiden kızıla çalar
ürpertisi bedenimde buz kesen yanlarıma
kar ter içinde soluksuz nöbete durur
Koynunda ayazın, şeytani bir dişi çığlık çığlığa aşkı haykırır
akla zarar ten uyanıştadır baş kaldırışlar semada yankılanır
bir meleğin masumiyeti ruha süzülür artık suretim meleği andırmaktadır
beden durulur yürek kudurur
Cümleler susar
Gözler dillenir
Aşkla hırpalanmış ten kollarında ölüme teslimdir
kasveti çöker birden gözlerime gecenin
gözlerinde senin ölüp ölüp dirilesim gelir
bu bir son dem bu en güzel başlangıç
rüyaya dalma zamanı şimdi ya da rüyadan uyanma anı
Gece yüzünü sabaha dönerken
tüm çıplaklığıyla günahlarından arınan ten uyanır
yıldızlar söner bakışlarında devrilir ay
düşer yerlere bir bir güzelliğini gölgeleyen her şey
güneş şahit gözlerinden yüzüne yansıyan ışığa
Evren kıskanır bilirsin seni gül güzeli
leke sürmek isteyen kirli zihniyetlere inat
beyaz gülümseyişlerinle siyahı delen bir deli verensin sen.
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 12:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!