Karaya çıktım bir mayıs gecesi
soğuk ay ışığında
çimlerin ve çiçeklerin gri
ama kokunun yeşil olduğu yerde.
Yamaçtan yukarı doğru kaydım
o renkkörü gecede
sinyal gönderirken beyaz taşlar
aya.
Bir zaman boşluğu
birkaç dakika uzunlukta
elli sekiz yaş eninde.
Ve arkamda
kurşun gibi parlayan suyun ardında
karşı kıyı vardı
ve orayı ellerinde tutanlar.
Gelecekleri olan
ama yüzleri olmayan insanlar.
Çeviri: Gürhan UÇKAN
Tomas TranströmerKayıt Tarihi : 5.6.2015 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!