Geceni severekten
gözlerine göçürmüştü.
Gözü üzerinde yer ayırmıştı
bir çift hilale,
Gece gözlü kadın.
Kapatmıştı yollarını gecenin,
nasıl da ustalıkla,
kara renkle,
gece kirpikli kadın.
Bir bulut doldurmaya,
bir sevgi yağdırmaya,
vakti yoktu,
gecesi gündüzü yok kadının.
Evsiz barksız,
bağsız kalmıştı,
Topraksız kalmıştı,
Karabağsız kalmıştı,
Karabağlı kadın.
Kayıt Tarihi : 2.3.2010 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğime düşen ateşti
Karabağ ağlayıp yere düşerken
Zamanın her anı kalleşti
Gece kirpikli kadın
yaslarını hicranlarına yastık ederken
mahmur bakışlarında güzelleşti.
Tebrikler....selamlar...
TÜM YORUMLAR (11)