Ihlamur’a
yokluğunun boşluklarında
gece
kanadından apansız vurulan
bir kuş gibi düşüyor
yeryüzüne
sonrası suskunluk
olmadığın her yerde
sakarım
düşürüp ellerimden bütün zamanları
yitiriyorum.
tuzla buz oluyor yaşam…
tutulacak tek yeri gecenin… ellerin.
ellerini tutuyorum
kuş sürüleri geçiyor ellerinden
ellerin yeniden veriyor kuşlara kanatlarını
senin olmadığın her yerde
yalnızım
ne de kanat çırpınışlarından
bir rüzgar geziniyor…
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygı ile...
Bir 'kişi'ye yüklenen anlamlar, yaşamın - neredeyse- tüm renklerini belirler. 'elelr'inden tulutlan kişi, 'kuşları' kanatlandırıyor yeniden. O lasılıkla, o 'kanatlar' dizelerin sahibini yaşama sevincidir.
Kutlarım.
yalnızım
ne de kanat çırpınışlarından
bir rüzgar geziniyor…
kutluyorum
güzel ve akıcı bir şiir olmuş....
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (4)