Her yönde aynı ses; 
bir gece kelebeğinin
florasan ışığa,
inatla çarpmasındaki
ses; 
tık tık tık.
Kalp atışlarımı gizledim
artık.
Öldüğüme inandırabildim
kendimi,
yalnızlıksa
zaten hayat.Herkesdede aynı 
kelime; 
hayattan bıktık,hayattan bıktık,hayattan bıktık...
Duvara yumruk attım,
inatla.Hep aynı acı,
hep aynı kan,
hep aynı ses; 
tok,tok,tok.
Hayatada pandik attım
büyük bi zevkle.Hep aynı etki,
hep aynı tepki,
hep aynı şiddet; 
ama aşkın yok,ama aşkın yok,ama aşkın yok...
Kayıt Tarihi : 19.9.2007 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!