Her yönde aynı ses;
bir gece kelebeğinin
florasan ışığa,
inatla çarpmasındaki
ses;
tık tık tık.
Kalp atışlarımı gizledim
artık.
Öldüğüme inandırabildim
kendimi,
yalnızlıksa
zaten hayat.Herkesdede aynı
kelime;
hayattan bıktık,hayattan bıktık,hayattan bıktık...
Duvara yumruk attım,
inatla.Hep aynı acı,
hep aynı kan,
hep aynı ses;
tok,tok,tok.
Hayatada pandik attım
büyük bi zevkle.Hep aynı etki,
hep aynı tepki,
hep aynı şiddet;
ama aşkın yok,ama aşkın yok,ama aşkın yok...
Kayıt Tarihi : 19.9.2007 14:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!