Gece Karası ve Hatırlamak

Karşında oturmuş sana bakıyorum
Göğün yüzünden bulutları ellerimle aralayıp
Samanyolunu görüyor gibiyim
Yıldızları bir bir silip ötesine dalıyor gibiyim

Ne varsa unutuyorum, o unutulası unutkanlığımda
Sende baş gösteren unutkanlığımda
Kendimi hatırlıyorum, gözlerimin görebildiğini...

Kış gelmiş, kanatları çırpınarak göç eden
Ilıman iklimlere yol bulan kırlangıçlarla uçuyorum...
...gece karası saçlarının arasında, karanlığa sarılıyorum.

Kahverenkleri serpiliyor, saman hırsızının izleri üstüne
Dilimden anlamlar koparıp soluğunla bir ediyorum
Anlatabilsem diyorum...
Genzimde seni biraz daha bana katıyorum.

Günler geliyor ve geçiyor, ben ise durmuş
Yüzünü yüzünle bir edip, gökle haşır-neşir halde yaşıyorum.