gece karanlık ve yapraklar
hışırdar korku tenha sokaklarda kediler
ıslak kaldırımlara basar bir adam
ve peşi sıra ardındakiler
gece karanlık ve yapraklar
yanlızlık kendini okşar
öfkesini büyütür suskunluk
ölüm ise kendine susamıştır
ıslak kaldırımlarda yürür bir adam
paltosudur çamur birikintilerine sürünen
her adım atışta uçuşan damlalar
birkaç yanıp sönen far
kaçışan lağım fareleri
bütün sokaklar tanıdık
bütün yağmurlar öncelerden kalma
sonsuzlaşır büyür tedirginlik
ve sonra ardındakiler
gece karanlık ve yapraklar
rüzgar en haşin günündedir
bütün çöp tenekeleri devrilmiştir yollarda
artık soğuk kendi kendini üşütür
ve ıslak kaldırımlarda bir adam yürür
ardında gece karanlık ve yapraklar
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 17:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biraz ben biraz benle aynı iklimin rüzgarından hüzünkeş bir dosta ithaf bir şiir
![İrfan Yiğit](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/13/gece-karanlik-ve-yapraklar.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)