Geleneksel bir yalnızlık hayat...
Birlikteyken yalnız olduğumuz...
Mavinin karasında sessiz yükselişler yaşadıklarımız...
Havayı rasat etmeden yalnızca yanında durmaktı öylece...
Buruk bir günle oynadığımız oyunda...
Bir çok korkuyu barındıran o küçüçük adam ve yalnız gezdiğim sokaklar...
Alacakaranlık kokusunda hayatlar...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kim bilebilir ki...
Belkide...
Bir patika yolculuğuydu, toz bulutları arasında sıyrılıp yürüdüğümüz...
__Kimbilir? Kaleminize sağlık....
Merhaba,kutlar,başarılarınızın devamını diler,
saygılar,sunarım.
Şiir ağacında yeni bir filiz,meyveye duracak baharı bekliyor.Şiirinizi beğendim,güzel bir girişim,cesaretle yenilerini filizlendirebilirsiniz.İlk puan benden size 10.Şiirlerimi okumanızı ve yorumlamanızı bekliyorum.Şiirce konuşalım. Başarılar. Agâh Adıgüzel
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta