Gece karanlığına cökmüş bir kadın,
İcicn icin ağlıyor.
Feryadı yüreğine akmış.
Mazi bir yumruk yüreğinde
Gözleri boş bakıyor.
Elleri karanlıklara gebe...
Gece karanlığına cökmüş bir kadın;
İcin icin ağlıyor...
Ruhu acıyor, bedeni acıyor,
Duyguları ağlıyor.
Ağlama de sen gel!
Yüreğini bitirme! !
Belki bir gün bir yerde,
Belki başka bir alemde,
Gün dolar karanlık yüreğine, , ,
Ben sana yoldaş,
Duygularına arkadaş olurum de! ! !
Gece karanlığına cökmüş bir kadın,
İcin icin ağlıyor.
Hissiz, ruhsuz bakakalıyor,
Susuyor, eriyor, bitiyor, Gece karanlığına dalan o kadın,
Artık yok oluyor! !
Gece Karası
İstanbul 2001
Kayıt Tarihi : 5.9.2001 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!