Gece karanlığında düşlerden geri kalanım ...

zamansız hikayenin en başıydı düşlediklerim
yazılmış olanları bana ait olmayan
sonsuzluk dediğim evrimde esir olmuş bir bedenin öyküsü
hayata sürüklenmiş düşler di sokağında büyüttüğüm

erğuvanlar kokusunda yaşanmış anıları
hiç durmadan oynadığımız saklambaçı ve çelik çomağı
tozlu rafalardan uzak biraz uzakta olsa pollyanayı
çok çalıştılar memleket fişleyen anarşistlerden kurtarmayı
bir çok sevinç ve bir çok ufanetten vazgeçerken
aslını yeniden sorğulanmış tı bir düş!
labirentlerde niçe niçe sıkılmış yaşamları ve beyanları
içinde bulunduğu şehirden vazgeçiyordu yeni yeni
bir sabaha uzanıyordum kahpe geceden

gece ufunet sakladığım düşlerden geri kalanımızdı özğürlük
bıraktığım nemli ciğara ve şarap içtiğim yaşlı naci amca
bıraktılar beni bir sonsuzluğa isim koyamadığımız milenyuma
uyandım öylece bir sabaha uyandım bulutlarla renk renk idiler
tual ettiler benim içindi o renkler ilk kez görüyordum daha
bulutlar bütün oldu tüm tüm yağıyordu yağmur taneleri şehrime
tüm acılarımı savururcasına ölümü hatırladım bir daha
yeni yeni değişiyordum zamanın uslanmaz çocuğuyla

zamansız hikayenin bir başıydı yeni
yazılmış olanları bana ait olmayan
sonsuzluk dediğim evrimde esir olmuş bir beden
hayata sürüklenmiş düşler sokağı...