Gece Karanlığı Şiiri - Cihan Bakırhan

Ellerine dokunsam,yüzüne baksam ölüm tehlikesi
Hep benim olmayana göz dikmiş,
Kağıda söz vermiş yaralı kalemim..
Sana her bakışımda göremediğimdendir belki..
Sana değmezliği üç harflerin...

Adını söylemekten korkulan aşk avuçlarında..
Kaldırım sesiydin beynimi tokatlayan her adımda..
Ayak sesim değil kaldırım taşının haykırışıyla uyanan...

Zamansız sarhoşluğumun bütün yüz kızartıcılığı yanında,
Bir kor parçası düştü şiire,güneşinden kopan..
Saman altından koşuşan gözyaşlarımdan utanarak,
Seni seyre dalan...

Sağımda ellerin,solumda gözlerin,karşımda bir kırık ayna...
Son kanat çırpınışlarıydım kuşların karantinaya alınmadan.
En ateşle yaklaşılmaz sevdamdın belki..
En umulmadık tanrı misafiri yatağımda yatan...

Bir günahkarsın şimdi cenneti yakmaya hazırlanan..
Uyaklı uyaksız,yedek parçasız numunelik ömrümü,
Sarhoşluktan ayıltan...

O'na.
.
13.10.07 st:01.00 - 04.00