Gece Kara Şiiri - Ertuğrul Bey

Yaradana kurban olduğum yine gece kara
Doğa yemyeşil seninle gökyüzü masmavi
Yer yüzü renk cümbüşü rengarenk gibi
Birde Çoktan kaybedilmiş var olan ahengi
yokluğunu anlatacağım mısralarda
Seni yaşatacağım yine seni duygularda

Birşeyler var susturan benliğimi yakan
Gözlerimden sel olup durmaksızın akan
Gözler renkli renkli düşler gök kuşağı
Unutmuşum sende hayattaki nur'u ışığı
kaygılar koyu gri korkularsa kapkara
Rüyalar can alıyor ay'sa bembeyaz gece kara

Cantanemsin Gözlerine vurgunum
çok sevdiğimsin kaybetmekten korktuğum
Nefesim gidiyor ömrümse tükeniyor
Bak ne yapsakte elden birsey gelmiyor
ne olursun üzülme yar iyi ol iyi
Gece kara sen aldırma güneş doğar şimdi

Aslında söylenecek çok şey var biliyorsun
Biliyorum sende ben gibi susuyorsun
Zaman daralıyor git gide çıglık çığlığa
anlamadan birde hesap soruyorlar aşığa
aşk nedir nerdedir bilmiyor insanlar
Boşver iki gözüm onlar aşkı heves sansınlar

Keşke herşeyi düzeltmek mümkün olsa
Yaşanan acılar yokluklar geçmişte kalsa
Sözüm var bir kamyon gül kapında
Gece kara evet gece kara gül kırmızı
Bizim rengimiz bir gün saracak her yanı
Mavidir bizi anlatan gök mavi aşkımızı

Olurda bir an sessim soluğum kısılırsa
Seslenemezsem ömrüm diye bir daha
Sakın ha unutma seni çok sevdiğimi
Yaradana Şükür gerçekten sevdin beni biliyorum dilinden eksik olmazki DUA
ben razıyım bugünlük değil ölümüne SONSUZA