Gece kahvesi fukarası

GECE KAHVESİ FUKARASI

Kahveci depdemli getir çayımı,
Duman duman tütsün göve yükselsin,
Buram buram kahve koksun yemenden,
Bak çöktüm bir köşeye,
Agzımda takımlı,yeni yaktıgım sigaram,
Mahçup,üzgün,yorgun ve uykusuzum,
Çalışmaktan sıkıntıdan çok sevda çekmekten,
Tek kişi gibiyim bu kainatta,
Saatin 03.15 burda oluşum,
Dertlerime bir türlü dipcik vuramamaktan,
Düşünüyorum kendimce,
Niceleri konakladı ıssız geceler,
Ehemmiyetsiz bu darplı sehpada,
Çıkar amaçlı sevdaları,
istemeden çirkince gevezelemekten,
Yarılanmadan getir demli çayımı garson,
en büyük ızdırabımdır.
Dertlerimle bu köşede sızmaktan,
var burda benim gibi niceleri,
Her birinin var ayrı ayrı dertleri,
İşte böylede birleşti benimle kaderleri,
Dertlerini soramıyorum,
dahada sıkacak ehemmiyet kemeri,
Dışarda sicim gibi yagmur,
Birde kainata göz kırpan bulut kavgası,
Kahve camında sırılsıklam olmuş,
Demli çayın şevkatli tadını süzüyor,
Kıpırdamadan büyüyüp giden göz yaprakları,
Ellerini ovuştura ovuştura temizliyor buharları,
Göz mercekleri konuşuyor sessiz harfleri,
Yagmur damlaları tamamlıyor,
Çıkmayan göz yaşlarını,
Gece kahvesinin dertlimi dertli fukarası.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR