Dün gece uzaktan seyrettim sahili
renkli neonlar ve İstanbul’da gece vakti
olgun kavun dilimi şeklindeki ay arya söyler gibi
elleri ensesinde yaslamış sırtını dünya küresine
çizgi çekmiş Adalar’dan Marmara Denizi’ne
Adımlarımı ağırlaştırdım gece mavisinde
farkındayım kötü örnek oldum karıncalara
karabatak kuşları gibi
kafamı soktum gün boyu denize
Ada Vapuru dönüyor sessizce
adalardan bakıldığında
klasik yolcu vapuruna
iskele tarafı şeftali sarısı
sancak eğmiş başını süzülüyor yine
Beyefendi Motorları kıyıda bağlı
fırtına ve öfkeli denizden habersizce
telaşsız denizde çalkalanıyor
kağıttan kayıklar gibi sessiz gecede
onların hareketlerini bir an kıskandım ben de
Tren istasyonunun altında iki genç gitar ellerinde
oturmuşlar merdivenlere
bir birine eşlik ediyorlar
dışarıdaki ay ve denize nispet edercesine
Şu saatler hüzünlenme zamanım
aklıma geri gelen anılar var
hey genç gitarcı delikanlı
bana yavaş bir dans müziği çal…
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!