Kara gece gibi akıyordu ırmak
Dibinde uçurumun, kıvrılarak
Ona bir tepeden bakıyordum
Ruhum onunla birlikte akarak
Göğsü kabarıyor alçalıyordu
Soğuk ayla aydınlanarak
Nasıl da kendiyle doluydu sadece
Nasıl da pervasız, çıplak
Şarkısı evrenin elemli şarkısıydı
Özgürlüğe özlemli ve tutsak
Gece ırmağı, kardeşi ruhumun
Akıyordu sınırlarına çarparak.
Kayıt Tarihi : 17.9.2018 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Demek ki, Evren ve ırmak şarkı söylemiyor, kendilerini yoktan yaratıp çok hikmetli ve pek maslahatlı vazifelerle vazifelendiren Rablerini Hamd/övgü ile tesbih ediyorlarmış şair bey.
Hayırlı çalışmalar.
üstada saygım kalsın...
TÜM YORUMLAR (4)