Gece,üstüne gelmeye görsün,
Yüreğine çöker önce karanlık.
Yapayalnız hissedersin kendini,
Pencereden görülünceye kadar aydınlık..
Karanlık her şeyi örtermiş,
Ama ayrılığı değil! .
Daha da artar özlemin.
Ellerini özler ellerin,
Teninin sıcaklığını..
Nefesini..
Dört bir yanın yalnızlık,
Gece sensiz,
Gece insan çaresiz..
Kayıt Tarihi : 4.10.2013 20:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/04/gece-insan-caresiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!