Gece İle Gelen Şiiri - Miraç Akgöğ

Gece oldu hüzünlendim yine,
Kulağımda binlerce türkünün sesi,
Ağzımda bir sürü küfrün eksikliği var.
Aklımda eskiden kalan düşünceler,
Ve çeşitili hüsnü kuruntuların sancısı,
Bilmem ki; bu sensiz gecelerin kaçıncısı.
Gözlerim gözlerine hasret,
Dudaklarında sadece senin adın.
Küsmüşüm şahsen güneşe,
Duygularım zifiri karanlık.
Yanımda bir tek müstakbel yalnızlığım,
Susturuyor beni ne yapsam,şu kararsızlığım.

Gece oldu ben hayattan koptum yine,
Sözlerimde kelimelerin kırıklığı,
Tenimde ayrılığın kokusu var.
Aklım seni düşünmekten sabıkalı,
Bilmem ki; bu gidişine daha ne kadar dayanmalı.
Uykum günlerdir firari,
Aklım olanlardan şikayetçi,
Fikrim hepten mağdur olmuş.
Çıkmıyorsun ki aklımdan bir an,
Acaba; Hiç düşünmekten ölürmü insan?

Gece oldu ben gemileri yaktım yine,
Dilimde söylenmemiş sözcüklerin pişmanlığı,
Avucumda boşa harcanmış saatlerin kırıntısı var.
Geceleri hüzünlenir benim yufka gönlüm,
Bilmem ki; geçermi sensiz bu mukaddes ömrüm.
Sensiz bu kalbe,
Bedenim boşuna hamallık yapar,
Sensiz geçen her bir geceyi,
Yaşanmamış sayar.
Akşam olunca benim bütün gemilerim yanar,
Güneş batar,bütün hüzünler gelip bana çatar.