Gece İki Şiiri - Deniz Bora Koçak

Bu sensiz ilk gün değil, ilk uyuyamadığım gece değil.

Gece iki, son satırlarım kelebek olmama.
Belki orada uçarız, orada mutluluğa.
Bir gün seversin, sonra gidersin belli ki.
Öyle belli, gidersin işte durduramam ki.

Defalarca ‘’Gitme’’ diye desem de gidersin.
Ben gecenin ikisinde ölürken sen gidersin.
Bir gün seversin belki, belki gece ikide.
Öyle bir sevesin gelir ki, belki ben giderim gece ikide.