Gece sonsuz bir bekleyiş
Sonu olmayan uzak denizler gibi
Çağırır seni
Ah karanlık..
Amansız düşmanım benim
Nasıl da ayak bileklerimden
Çekiyorsun kendine
Geçtim kıyısından ya da ortasından
Ne olduysa -nasıl olduysa-
Gün günden yabancı bir akşam içindeyim.
Sen buna ne dersen de
Belki uzak düşlerdeyim,
Belki genzimin yandığı denizlerde
Seni düşünüyorum şimdi
Gümüş bir yontu gibi
Bu geceye ve tüm gecelere işliyorum
Yüreğime derin koyaklar açan sesini
Ah sevgilim..
Nerelerde bıraktım seni
Nasıl döneceğim geriye
Yorgunum
Usulca örtüyorum üstünü karanlığın
Etrafta ağaç sesleri
Korkuyorum uyanacak
Geceye sensizliğim
Kayıt Tarihi : 19.9.2006 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorgunum.
Usulca örtüyorum üstünü gecenin
Etrafta ağaç sesleri
Korkuyorum uyanacak
Gecenin içinde büyüyen sensizliğim
Gecenin saran hüzünlü gizemi hep alır götürür yürekleri.
Sessizliğin sesi yırtar kulakları, ürperir içi üşür insanın.
Bitmek bilmez o sancılı saatler, ulaşmak şafağın müjdeli ışıklarına geceler.
Tebrikler efendim, yüreğinize sağlık.
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (1)