Vakit gece, sesizce oturuyorum koltukta,
Camdan sızan rüzgarın, sakinliği kadarım,
Hiç konuşasım yok, ruhum sanki boşlukta,
Duvardaki saatle beraber, sensizliği sayarım..!
Dedim ya, hiç konuşasım yok, tuhaf bir hal,
Öylece kala kalmış, tek noktada gözlerim,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yorumunuz için teşekkür ederim. Bahsettiğiniz üstadların yırtıp attığı kağıt olamayız. ALLAH CC u gam gani rahmet eylesin onlara.
Tebrik ederim. Kaleminiz hiç tükenmesin.
necip fazılı andıran bir kafiye ustalığı, ve rahmetli sezai abinin kelimelerinin ruhu sinmiş mısralara... tebrik ederim şair...
Yorumunuz için teşekkür ederim. Bahsettiğiniz üstadların yırtıp attığı kağıt olamayız. ALLAH CC u gam gani rahmet eylesin onlara.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta