Vakit gece, sesizce oturuyorum koltukta,
Camdan sızan rüzgarın, sakinliği kadarım,
Hiç konuşasım yok, ruhum sanki boşlukta,
Duvardaki saatle beraber, sensizliği sayarım..!
Dedim ya, hiç konuşasım yok, tuhaf bir hal,
Öylece kala kalmış, tek noktada gözlerim,
Sadece gece değil, duygularım da hantal,
Kağıt beklerken kalemi, inat etmiş sözlerim..!
Hiç düşünesim yok, kafamın içi bomboş,
Arada akıma uğruyor ismin, hepsi o kadar,
Umrumda değil ya, hatırlar bile başıboş,
Zaman ağırlaşmış, usul usul sensizliğe akar..!
Bu gece başka, hareketsizleşmiş ne varsa,
İnsan çıldırtan sakinlik, çökmüş her tarafa,
Keşke zaman seni de, içimden söküp alsa,
Yine bu sessizlik, sürükleyecek beni arafa..!
Kayıt Tarihi : 4.8.2024 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Bahsettiğiniz üstadların yırtıp attığı kağıt olamayız. ALLAH CC u gam gani rahmet eylesin onlara.
TÜM YORUMLAR (3)