Gece Güzeli Şiiri - Engin Yılmaz 2

Ölülerin en güzeliydin
Bir arzulu kadındın
Sevinmiştim karşılaştığıma
Gözlerin aynı sözleri tekrar etmişti
Karamsardım
Duyuyordum söylediklerini
Söyleyemediklerini de…

Ölülerin en güzeliydin
Bir arzulu kadındın
Ateşli bir halin vardı
Tenin sıcaktı
Saçlarında bir masumiyet vardı
Masumluk üzerine yapışmış gibiydi

Ölülerin en güzeliydin
Bir arzulu kadındın
Bir bakıma hayal
Bir bakıma fahişeydin
Aynı satırları yazardım sana
Aynı şarkıları söylerdim yüzüne
Ama o kadar aynıya rağmen
En farklı vücuttun

Ölülerin en güzeliydin
Bir arzulu kadındın
Bir sevişme sahnesi kadar cüretkârdın
Tam on iki mevsim
Kaç yıldır bilemem
Takvimlerden haberim yoktu

Ölülerin en güzeliydin
Bir arzulu kadındın
Kanlar içindeydin hatırladım
Beyaz bir elbiseyi taşıyordum bir arabaya
Ağlatmak o güne kısmetmiş
Sevda yalnız bırakmıştı beni
Kalıpları kırmıştım

Ölülerin en güzeliydin
Bir arzulu kadındın
Arabanın önündeki kanlı beyaz bir elbise içinde hala
Gülümsemek istemiştin
Anladım hayatımın en acayip anını
Ben hala o gülümsemeyle yaşlanıyorum

NAZİLLİ/AYDIN
19 ŞUBAT 2012 PAZAR
SAAT:06.47