Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
yüreğine sağlık arkadaşım...çok güzel olmuş...
Gecelerim
Gecelerim, benim en sadık dostlarım olmuştur. En zor zamanlarımda sığındığım sıcacık bir kucaktır gecelerim. Yalnızlığımı paylaştığım, Hayallerimi istediğim gibi kurduğum gecelerim.
Çocukluğumdan, gençliğimden beri sığındığım en emin limandır gecelerim. Her akşam uyumadan önce hayal dünyamı mutlaka ziyaret ederdim. Hayal dünyamda bazen bir yalnız kahraman olurdum, korunmaya muhtaç olanları, yoksulları zulümden korurdum.
Bazen bir bilim adamı olurdum. Bazı akşamlar da konu anlatırdım kendi kendime. Fizik, matematik astronomi, tarih, tıp v.s.
Bazen gecelerce süren bir roman veya bir film içinde olurdum. Binbir gece masalları gibi sürer gider. Bu dizilerde yakışıklı bir delikanlı olur, en güzel aşkları yaşardım Sevdiğim insanlar hayal dizilerimde rol alırlar. Sevdiğim beğendiğim güzel kızlar hayallerimde sevgilim olurdu.
Hayallerimde hep dürüst insan olurdum. Normal yaşamımda olamayacak kadar dürüst. Masum insanlar için, sevdikleri için, ülkesi için normal yaşamda yapamayacağımız özverileri yapardım. Acılar çekerdim onlar için.
Bazan bulunduğu koşullar nedeniyle yasa dışı yollarla para kazanan bir çetenin başında olurdum. Fidye almak için kaçırdığımız güzel bir kıza aşık olunca çeteme ihanet eder ve kısa bir dönem için girdiğim bataktan çıkmaya çalışırdım. Kendi çetemden kaçırmak istediğim kız beni sevmez veya öyle olmak zorundadır. Ama bir yılana minnettar kalırım. Çünkü kırsal bir alanda çeteden kaçmaya çalışırken gördüğü bir yılan üzerine çığlık çığlığa boynuma sarılır. Bana en büyük iyiliği yapmış olan bu güzel ve masum hayvanın rahatını bozmamak için kıvrılmış yattığı alanın açığından geçerdik. Bir de dönüp bakardım hayran hayran o güzel hayvana ve yanımdaki güzel kıza.
Bazan birbirini çok seven iki sevgiliden biri olurdum. Bu mutlu çiftin sevgisini çekemeyen insanlar bir süre ayrı bir şehre gidişimi fırsat bilir, yoğun bir iftira kampanyası başlatırlar. Her türlü delil aleyhimize gelişir. Bizi birbirimizden öylesine soğuturlar ki, daha görüşmeden karşılıklı boşanma davası açarız. Eşimin bulunduğu şehre dönerken içimden kin kusmaktayım. Onunla karşılaşınca neler söylemiyecektim ki! O da dönüşümü dört gözle bekliyor. Aynı nedenle; tüm kinini kusacakdı. Sonunda karşı karşıya gelince yaptığımız tek şey, birbirimize mengene gibi sarılmak ve öylece uzun süre kalmak. Hiç bir şey olmamış gibi. Duyduğumuz iftiralardan birbirimize hiç söz etmeyiz.
Böyle sevgiler yaşardım gecelerimde.
(20/01/2003)
Kadir Tozlu
güzel şiirlerin şairinden düşündüren güzel bir şiir.geceler ve hüzünler şairlerindir haklısın be dost
Yalnız kalırsın geceleri ..
Kovalansa inadına..
Tebrikler yeşim hanım..
,,,,,,,,kaleminize yüreğinize sağlık,,,,inadına yazmaya devam, sevgi ve muhabbetle efendim.
BÜTÜN GERÇEKLER ÇIKAR GÜNDÜZ
ALLI PULLU, GELİR BANA SÜNDÜZ
SEVGİMİZİN KARŞISINDA, AŞKIMIZ OLUR DÜZ
SEVDAĞMIZI NE OLUR? BİR SÜZ
FİKRET GÜRSOY
TEBRİKLER EFENDİM. 10+
Gündüzleri sevmedim aydınlığı
Geceleri sevdim karanlığı
Seni getirir bana yıldızlar
Gözlerin güneşi olur gecelerimin...M.M.REVANLI
Bende geceleri sevenlerdenim.Yüreğinize sağlık,şiiriniz harika,saygı ile...
GECE & Gündüz
Gündüz yalancıdır inan bana
Allar, pullar
Şen kahkaha ile satar seni
Etrafına................
Ya geceler
Ah o geceler
Karanlıklar içinde yalnızım sansanda
Kapkara, fakat gerçek dosttur aslında
Cananın yokluğunun sebebini
Varlığının ne yangınlar yarattığını
Anlatır
Anlattırır sana
Ya inanırsın sahtekar gündüze
Ya da kovalarsın geceyi
İnadına...............
Gece Tutkunlarından Dökülen İnciler:
******************************************
*Artıyor Hergün Ahım
Başka sırdaşım mı var, sevdâ yüklü geceler? ..
Saklayın görünmesin, ne sevap, ne günâhım.
Kederden boğazımda, düğümlenir heceler,
Nihâyet bilmiyor hiç, artıyor hergün âhım.....Halil Şakir Taşçıoğlu
Yeşim Yorulmaz
acılar hayatın gerçeğidir şiirde bunu gayet başarılı kaleme almışsınız ....başarınız daim oılsun saygılarımla....
Güzeldi.Tebrikler ve teşekkürler paylaşımınıza.Saygılar.
gün sahtekar, gece yalancı..felek hancı kim yolcu ?
Bu şiir ile ilgili 63 tane yorum bulunmakta