Gece Gözlüm Şiiri - Erman İlkay

O gözlerinde buldum ben hayatı,
Yaşama sevincimi aldım onlardan,
Mutluluk veren bakışlarından hasret çaldım,
Gece gözlüm.

Bir umuttu ikimizinde yüreğimizde besledigimiz,
Birazcık korkaktık hayata,
Yaşama sevincimiz alınmıştı elimizden,
Bir çocugun elinden alınan oyuncak misal-i gibi,
Ben beni buldum o bakışlarda,
Gece gözlüm.

Korkuyorum şimdi,
Korkuyorum bi hata yaparda severim seni diye,
Yakarım hem kendimi hemde seni diye,
Anla ne olur beni gece gözlüm.

Sen bilemezsin! ..
Ben o bakışlara neler veririm,
Neleri yakarım anlamıyorsun,
Gece gözlüm.

Utanıyorum onlara bakmaya,
Saklıyorum bakışlarımı,
Oysa ne çok istiyorum onlarla buluşmayı,
Anlamıyorsun beni,
Anlatamıyorum kendimi,
Gece gözlüm.

Öyle dalıp gitsem diyorum hani gözlerine,
Hiç ayırmasam bakışlarımı,
Yapamıyorum anlıyormusun beni,
Korkuyorum be,
Gece gözlüm.

Evet korkaklık bu,
Evet acizlik bu,
Kızma bana,
Bakamıyorum sana gece gözlüm.

...................
.....................
........................

Sen nereden bileceksinki;
Sabahın doğuşunda bakanadıgım gözlerini,
Ben karanlıklarda buldum,
Gecenin en zifirinde buldum ben seni.
Elimde kadehim izleyip durdum gök yüzünü,
Gece gözlüm.
Anla beni korkuyorum;
Bi hata yapıp ya seversem seni,
yakarım hem kendimi hemde seni.

ÖZEL BİRİNE.
Ankara 18.1.2005