Gece Gözlüm Şiiri - Seher Güngör

Uçsuz Bucaksız Gece Gibiydi Gözleri
O karanlık Gecede
Dalmamakta İmkansızdı Yıldızlara Bürünmüş Derya' ya
Zorlamakta Fayda Vermeyecek Ya!
Tutamadım Ellerimle Büyüttüğüm Gülleri
Çocukluğun Verdiği Bir Utangaçlıkla
Bıraktım O karanlık Boşluğuna Kendimi

Bazen O Karanlığın İçinde,
Mutluluk Yıldızları Beliriverirdi
Bazen de!
Bazen de,Yaşanmamış Çocukluğum Görünürdü Oradan
Çağırırdı Bir Ses Beni...
Alırdık Oyuncaklarımızı Oynardık Gizlice.
Hiçbir Şeytanlık Duymadan...

Birden O karanlığın İçinde Hüzünler Belirirdi
Garip Bir Sıcaklık Sarardı da Beden
İçimdeki Birşeyleri Söküp Çıkaracakmış Gibi.
Biliyordum;
Sonunda Koparıp Atacaktı Bendeki Beni

Birgün Kapatacaktı Biliyordum
O Yıldız Döşenmiş Geceyi
Parlamayacaktı Belki de
Gökyüzündeki Hiçbir Yıldız
Gece Gözleri Gibi
Ay Doğmayacaktı Belki de Yüzüme
Yine O Karanlıklarda Hayal Kurup
Bana Çok Gördüğü Yıldızları
Görmek İçin Bekleyecektim
Gittiği Yere Kadar.....