Gece Gözlüm Şiiri - Aysel Tarcan 2

Öyle bir yâr sevdim, gözleri kömür
Gecegözlüm benim, canım sevgilim
Tek isteğim hâktan, mutlu bir ömür
Gece gözlüm benim, canım sevgilim

Çalarsam yâdeli, gücenir sazım
Hasreti yakıyor, dinmiyor sızım
Neler söylesem de, çekiyor nazım
Gece gözlüm benim, canım sevgilim

Gözleri geceyi örter simsiyah,
Yürürüm sessizce aşkına seyyah.
Kaybolma korkusu ürkütür eyvah,
Gece gözlüm benim canım sevgilim

Siyah gözlerinde buldum vefayı
Göstermesin Rabbim cevr-i cefayı
Sürelim birlikte ömr-ü sefayı
Gece gözlüm benim canım sevgilim

Rabbimden dileğim sadece odur
Kanıyor yüreğim, gel yârim durdur
İçtiğim suyumdur, bağrımda kordur
Gece gözlüm benim, canım sevgilim

Sabahlara kadar, bal sözler eder
Sarınca koynunda, hüzünler gider
İkimizde aşksız olmuşuz heder
Gece gözlüm benim, canım sevgilim

Birkaç günlük ömrüm, kaldıysa eğer
Canözüm, birtanem dünyaya değer
Onsuz gönlüm boşa çağlamış meğer
Gece gözlüm benim, canım sevgilim

İli Türkmeneli kimlerden nesli?
Hüznü sevinciyle göğsüme yaslı;
Kar beyaz gerdanı inciyle süslü,
Gece gözlüm benim, canım sevgilim

Aysel Tarcan