Gece Gözlü Kadın Şiiri - Hakan Şengün

Göremiyorum.
Çokmu derin, yoksa kör bir duvarmı
Karanlık gözlerini çizemiyorum aklımda.
Işık tutuyorum gözlerine
Bir umut atıyorum.
Tepkilerini çok sonradan alıyorum;
Ve ben anlıyorum.

Gece gözlü kadın,
Dünyanı karartan gözlerindeki karanlıkmı yoksa;
Yoksa sende severmiydin
Gitmezmiydin yoksa.
Kimbilir ne acılar tükettinki ömründe,
Karanlığa gömüldün günün birinde.

Salamıyorum sevdamı gözlerinden
Bakamıyorum, tutamıyorum seni.
Düşüyorsun gözlerindeki karanlıklara
Bende atlarım ardından
Korkum yok ölümden yana
Ya bulamazsam seni karanlıklarda
Ya bende kaybolursam.

Gece gözlü kadın,
Sevda burada, aşk burada
Ben buradayım hayat burada.
Bir adım at aydınlığa sadece
Tek bir adım; sevgiye, sevgiliye.