şen şimdi gidiyorsun gece gözlü kadın gidiyorsun,
bakışlarım takılıyor ardına ağlıyorsun
ömrünün son günlerini demliyorsun hayatında,
günlerin gün batımı kızılında.
ufuk çizgisinde kaybediyorsun güneşini,-
batarken yavaş yavaş.
kara bulutlar sarıyor yüreğini,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
adın artık soğuk mermer üstünde
şimşekler çakıyor iki kaşın arasından
kaşların yay kirpiklerin ok oluyor
kendi kirpiklerinin ihanetinde ölüyorsun
saplanırken yüreğine -kayboluyorsun.
bakışların boş bir duvar süsü şimdi
yaşayamadıklarını çerçeveliyorsun bakışlarında.
ölümü düşünmezken
her takvim yaprağında biri bir kısalıyor ömrün
ömrün bir mermi uzunluğunda-bitiyorsun
yaptıklarının bedelini ödüyorsun
sen artık ölüyorsun gece gözlü kadın ölüyorsun
ömrün azalıyor her sabahın akşamında-bilmiyorsun-
şiiriniz ve gece gözlü kadının hikayesi oldukça ilginçmiş
bir çogumuzunda buna benzer hikayeleri vardır
kimisi ela gözlüdür
kimisi kara
kimisi deniz gözlü
kimisi çağla yeşili
ve o gözler değilmidir davetkar
ve o gözler değilmidir yüreğe sıkılan kurşun
bu da çok güzel bir anlatımdı
kutluyorum
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta