Saklandığım yerlerde
bulurum kendimi
buldukça kaybettiğim
bir emanetim
kulaklarımda dilsiz
bir uğultu
ve
Bir kalem çıtırtısı…
Gök gürültüsü mü ne?
Gizim korkar dillenmekten
Gölgem yargılar …
Elinde silgisiz bir kalem
Ensemde ölü nefesi
Tanrılar da sorgulanırken
gecenin gözlerinde
gördüm kendimi
başım ellerimin arasında
cevapsız sorular büyürken
Alnımdan akan bir yaş
Kırmızı değil mavi değil…
Yetti boşluklarımda boğulmama
Göğsümün ortasındaki mabet
Çatladı ilahisini okurken
ve
Gizim korktu
Ayaküstü basılıp geçilirken
Kaçtığım yerlerde
Kovalarım kendimi
Yakaladıkça saldığım
Bir esirim...
Gölgemin elinde bir kalem
ve
gizim çatladı ortasından
Yazgımın rengi miydi,
Alnımdan akan şeffaf kan?
7.o3.2oo5 22:31 İst.
Hülya ŞimşekKayıt Tarihi : 7.3.2005 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bulurum kendimi
buldukça kaybettiğim
bir emanetim...
Ara sıra insan ister saklanmayı da gittiğin yere götürdüğün bir şeyden nasıl saklanabilir insan... Güzel imgeler...Tebrikler...
devamlılığının gelmesi dileğimle...
Bu şiirinin kötü olduğu anlamına gelmez, aksine içime içime işleyenn bir şiir bu.
Beni yalnızca aşağıdaki dizenin ortasında duran -da eki rahatsız etti, o kadar.
'Tanrılar da sorgulanırken '
Eeee, orası da kadı kızı olayı canım.
Üfff, çok uzattım. Kısacası bu güzel şiiri okuma zevki verdiğin için yanaklarından öpüyorum seni öyetmeniiiimm....
YUSUF İPEKLİ
TÜM YORUMLAR (4)