Gece gökte parlayan mehtabın aydınlığı gene gözlerine sinmiş
Okyanusları dalga dalga dalgalandıran
Dinmek bilmeyen fırtınalar yaratan
Gittiği yeri amansız hıncıyla parçalayan
Rüzgarlar senin hatrınla dinmiş
Ayaklarımın altında uçsuz bucaksız toprak
Ve gökten ruhumu ısıtan güneş sanki çıplak
Yaldızlı bir mehtap edasıyla gecemi aydınlatan
Gözlerinin bebeksi bir mutlulukla gülüşüne sevinmiş
Gözlerimin içine değdiği zaman parıltısıyla onları yakan
Gözlerimden kaçtığı zaman damarlarımdaki kanı donduran
Kalbimi yaydan fırlamış bir ok edasıyla sana doğrultan
Aklımı senin ekseninde döndüren o gözler seninmiş
Kayıt Tarihi : 10.5.2024 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiirleri kime yazıyorum ya.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!