Şair Gülsüm Coşkun 10 Mayıs, 1969
Ben vakitsiz aksamların ay ışıklarında siyaha bürünen gece gibiyim
Gözlerim yağmur
Ellerim gri
Yüreğim alabildiğine uzaklık
Görebildiğim tek şey ağlayan bir kız çocuğu kimsesiz
Gülsüm Coşkun
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta