Yalnızlık en çok gece vurur kıyılarıma
Köpük köpük talanır zihnim
Bulanır dibim belirsizliğinde
Sabahlar en çok gecelerime vurur
Kızarır utangaç mavi,gösteremeden yüzünü
Doğdukça yürür hep adımlarım
Yaklaştıkça eksilirim,uzaklaştıkça eksik
Yokluk en çok ömrüme vurur benim
Yarım kalan bir nefes vurur dudaklarıma
Çatlar hasretinden yüreğim
Kayıt Tarihi : 11.9.2013 10:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/11/gece-gelen-yokluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!