Gece Gelen Mektup Şiiri - Sedat Demirkaya

ŞEHİT KOMANDO ER
MURAT AKMAN'DAN
MEKTUP VAR..! (1996 )

Ailesi tarafından çöplüğe terkedilmiş yoksul bir çocuğun hikayesi bu dizeler
Esirgeme kurumunda büyümüş Murat Akman.
18 yaşına geldiğinde kardeşlerinden ayrılmak zorunda kalmış .
Ancak kurumdaki çocuklarda kalmış aklı
Komando maaşını çocuklar için göndermeye başlamış .
Her operasyon öncesi bir son mektup yazmış ulaştırılmak üzere
Yanındaki bir asker arkadaşına emanet etmiş .
Geri dönmediği bir operasyon sonrası bu son mektup
Ulaşmış bir gönül dostuna
Halkına ve gazete sayfalarına;

" Bu bir komanda er mektubudur ve siz bu mektubu gazeteden okuyorsanız ölmüşüm demektir.

Bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok.

Size koğuştaki ranzamdan yazıyorum.
Şu an etrafımda
Adana, ağrı, sivas, edirne, diyarbakır, ankara, antalya, izmir, urfa, trabzon...
Türkiye’nin dört bir yanından birbirini tanımayan
ama birbirlerinin canını korumaya yemin etmiş bir dizi can var.
Birazdan operasyona gideceğiz, tek dileğimiz kayıp vermeden geri gelmek.

Saat 2.35

İlerde ölürsem eğer diye bir mektup yazmak çok zor.
Aklına getirmek istemez ya insan ölümü,
Hani her zaman bir umut vardır ya son anda..
Askerliğim bittikten sonra yırtıp atacaktım bu mektubu
ama
Şu an okuyorsanız yırtamadım demektir.
Farkındayım pek de kalem tutmaz elim.
Silah tutmayı daha iyi bilirim.
Vatanı korumam için siz öğrettiniz ya bana silah tutmayı..

Tuhaf olan
siz bu mektubu okurken ben neden ve nasıl öldüğümü bile bilmiyor olacağım.
Ya bir mayına bastım
ya da yediğim bir kaç kurşun
Olacak giderken nasibim.
Bileniniz var mı ben nasıl öldüm ?

Kışlada her televizyona bakışımda birbirinizi öldürdüğünüzü
Birbirinizin canını yaktığınızı gördüm.
Siz!
Müziğin sesini çok açtı diye komşusunu vuranlar...
Gücü kadına yetenler.
Cebindeki on lirası için adam vuranlar.
Kız arkadaşına baktı diye alayını bıçaklayanlar.

Bileniniz var mı ben kimi korumak için öldüm?

Eti az pişti diye garsona çıkışan adam;
Sen rahat uyu diye kurşunlar başımın üstünden geçerken ben Dağda her bulduğumu kesip yedim.

Sen!
Arabasını solladılar diye levyesini kapıp arabadan inen adam,
Beni bir çöp bidonuna atıp giden anam;
Söylesene ben kimin için öldüm?

Yetimhanede ve askerde
En güzel şeyin ekmeğin bölmek olduğunu öğrendik biz.

Peki size neyi bölmeyi öğrettiler?

Sizi önce Allah’a
Sonra birbirinize emanet ediyorum.
Ben sizden razı oldum,
Allah da sizden razı olsun.

Sonunda yine tanıdık bir sözcük: İmza Mehmetçik..